Kategorie:BIBLIA SACRA:AT:2Mak07: Unterschied zwischen den Versionen
KKeine Bearbeitungszusammenfassung |
KKeine Bearbeitungszusammenfassung |
||
Zeile 14: | Zeile 14: | ||
2. Unus autem ex illis, qui erat primus, sic ait: Quid quæris, et quid vis discere a nobis? Parati sumus mori, magis, quam patrias Dei leges prævaricari. <br/> | 2. Unus autem ex illis, qui erat primus, sic ait: Quid quæris, et quid vis discere a nobis? Parati sumus mori, magis, quam patrias Dei leges prævaricari. <br/> | ||
3. Iratus itaque rex jussit sartagines, et ollas æneas succendi: quibus statim succensis, <br/> | 3. Iratus itaque rex jussit sartagines, et ollas æneas succendi: quibus statim succensis, <br/> | ||
4. Jussit, ei, qui prior fuerat locutus | 4. Jussit, ei, qui prior fuerat locutus amputari linguam: et, cute capitis abstracta, summas quoque manus et pedes ei præscindi, ceteris ejus fratribus, et matre inspicientibus. <br/> | ||
5. Et, cum jam per omnia inutilis factus | 5. Et, cum jam per omnia inutilis factus esset, jussit ignem admoveri, et adhuc spirantem torreri in sartagine: in qua cum diu cruciaretur, ceteri una cum matre invicem se hortabantur mori fortiter, <br/> | ||
6. Dicentes: Dominus Deus aspiciet veritatem, et consolabitur in nobis, quemadmodum in protestatione cantici declaravit Moyses: Et in servis suis consolabitur. <br/> | 6. Dicentes: Dominus Deus aspiciet veritatem, et consolabitur in nobis, quemadmodum in protestatione cantici declaravit Moyses: Et in servis suis consolabitur. <br/> | ||
Zeile 22: | Zeile 22: | ||
8. At ille, respondens patria voce, dixit: Non faciam. Propter quod et iste, sequenti loco, primi tormenta suscepit: <br/> | 8. At ille, respondens patria voce, dixit: Non faciam. Propter quod et iste, sequenti loco, primi tormenta suscepit: <br/> | ||
9. Et in ultimo spiritu constitutus, sic ait: Tu quidem scelestissime in præsenti vita nos perdis: | 9. Et in ultimo spiritu constitutus, sic ait: Tu quidem scelestissime in præsenti vita nos perdis: sed Rex mundi defunctos nos pro suis legibus in æternæ vitæ resurrectione suscitabit. <br/> | ||
10. Post hunc tertius illuditur, et linguam postulatus cito protulit, et manus constanter extendit: <br/> | 10. Post hunc tertius illuditur, et linguam postulatus cito protulit, et manus constanter extendit: <br/> | ||
Zeile 30: | Zeile 30: | ||
13. Et hoc ita defuncto, quartum vexabant similiter torquentes. <br/> | 13. Et hoc ita defuncto, quartum vexabant similiter torquentes. <br/> | ||
14. Et, cum jam esset ad mortem, sic ait: Potius est ab hominibus morti datos spem exspectare a Deo, iterum ab ipso resuscitandos: tibi enim | 14. Et, cum jam esset ad mortem, sic ait: Potius est ab hominibus morti datos spem exspectare a Deo, iterum ab ipso resuscitandos: tibi enim resurrectio ad vitam non erit. <br/> | ||
15. Et cum admovissent quintum, vexabant eum. At ille, respiciens in eum, dixit: <br/> | 15. Et cum admovissent quintum, vexabant eum. At ille, respiciens in eum, dixit: <br/> | ||
16. Potestatem inter homines habens, cum sis corruptibilis, facis quod vis: noli autem putare genus nostrum a Deo esse derelictum. <br/> | 16. Potestatem inter homines habens, cum sis corruptibilis, facis quod vis: noli autem putare genus nostrum a Deo esse derelictum. <br/> | ||
17. Tu autem patienter sustine, et videbis magnam potestatem ipsius, qualiter te, et semen tuum torquebit. <br/> | 17. Tu autem patienter sustine, et videbis magnam potestatem ipsius, qualiter te, et semen tuum torquebit. <br/> | ||
18. Post hunc ducebant sextum, et | 18. Post hunc ducebant sextum, et is, mori incipiens, sic ait, Noli frustra errare: nos enim propter nosmetipsos hæc patimur, peccantes in Deum nostrum, et digna admiratione facta sunt in nobis: <br/> | ||
19. Tu autem ne existimes tibi impune futurum, quod contra Deum pugnare tentaveris. <br/> | 19. Tu autem ne existimes tibi impune futurum, quod contra Deum pugnare tentaveris. <br/> | ||
20. Supra modum autem mater mirabilis, et bonorum memoria digna, quæ pereuntes septem filios sub unius diei tempore conspiciens, bono animo ferebat propter spem, quam in Deum habebat: <br/> | 20. Supra modum autem mater mirabilis, et bonorum memoria digna, quæ pereuntes septem filios sub unius diei tempore conspiciens, bono animo ferebat propter spem, quam in Deum habebat: <br/> | ||
21. Singulos illorum hortabatur voce patria fortiter, repleta sapientia: et, femineæ cogitationi masculinum animum inserens, <br/> | 21. Singulos illorum hortabatur voce patria fortiter, repleta sapientia: et, femineæ cogitationi masculinum animum inserens, <br/> | ||
22. Dixit ad eos: Nescio qualiter in utero meo apparuistis: neque enim ego spiritum et animam donavi vobis et vitam, et singulorum membra non ego ipsa compegi, <br/> | 22. Dixit ad eos: Nescio qualiter in utero meo apparuistis: neque enim ego spiritum et animam donavi vobis et vitam, et singulorum membra non ego ipsa compegi, <br/> | ||
23. Sed enim mundi Creator, qui formavit hominis nativitatem, quique omnium invenit originem, et spiritum vobis iterum | 23. Sed enim mundi Creator, qui formavit hominis nativitatem, quique omnium invenit originem, et spiritum vobis iterum cum misericordia reddet et vitam, sicut nunc vosmetipsos despicitis propter leges ejus. <br/> | ||
24. Antiochus autem, contemni se arbitratus, simul et | 24. Antiochus autem, contemni se arbitratus, simul et exprobrantis voce despecta, cum adhuc adolescentior superesset, non solum verbis hortabatur, sed et cum juramento affirmabat se divitem et beatum facturum, et translatum a patriis legibus amicum habiturum, et res necessarias ei præbiturum. <br/> | ||
25. Sed ad hæc cum adolescens nequaquam inclinaretur, vocavit rex matrem, et suadebat ei ut adolescenti fieret in salutem. <br/> | 25. Sed ad hæc cum adolescens nequaquam inclinaretur, vocavit rex matrem, et suadebat ei ut adolescenti fieret in salutem. <br/> | ||
26. Cum autem multis eam verbis esset hortatus, promisit suasuram se filio suo. <br/> | 26. Cum autem multis eam verbis esset hortatus, promisit suasuram se filio suo. <br/> | ||
27. Itaque inclinata ad illum, irridens crudelem tyrannum, ait patria voce: | 27. Itaque inclinata ad illum, irridens crudelem tyrannum, ait patria voce: Fili mi, miserere mei, quæ te in utero novem mensibus portavi, et lac triennio dedi et alui, et in ætatem istam perduxi. <br/> | ||
28. Peto, nate, ut aspicias ad cœlum, et terram, et ad omnia quæ in eis sunt: et intelligas, quia ex nihilo fecit illa Deus, et hominum genus: <br/> | 28. Peto, nate, ut aspicias ad cœlum, et terram, et ad omnia quæ in eis sunt: et intelligas, quia ex nihilo fecit illa Deus, et hominum genus: <br/> | ||
Zeile 63: | Zeile 63: | ||
38. In me vero et in fratribus meis desinet Omnipotentis ira, quæ super omne genus nostrum juste superducta est. <br/> | 38. In me vero et in fratribus meis desinet Omnipotentis ira, quæ super omne genus nostrum juste superducta est. <br/> | ||
39. Tunc rex | 39. Tunc rex accensus ira, in hunc super omnes crudelius desævit, indigne ferens se derisum. <br/> | ||
40. Et hic itaque mundus obiit, per omnia in Domino confidens. <br/> | 40. Et hic itaque mundus obiit, per omnia in Domino confidens. <br/> |
Version vom 27. November 2019, 17:48 Uhr
Liber secundus Machabæorum. Caput VII.
Zweites Buch der Machabäer Kap. 7
| |
1. Contigit autem et septem fratres una cum matre sua apprehensos compelli a rege edere contra fas carnes porcinas, flagris, et taureis cruciatos. 2. Unus autem ex illis, qui erat primus, sic ait: Quid quæris, et quid vis discere a nobis? Parati sumus mori, magis, quam patrias Dei leges prævaricari. 6. Dicentes: Dominus Deus aspiciet veritatem, et consolabitur in nobis, quemadmodum in protestatione cantici declaravit Moyses: Et in servis suis consolabitur. 8. At ille, respondens patria voce, dixit: Non faciam. Propter quod et iste, sequenti loco, primi tormenta suscepit: 9. Et in ultimo spiritu constitutus, sic ait: Tu quidem scelestissime in præsenti vita nos perdis: sed Rex mundi defunctos nos pro suis legibus in æternæ vitæ resurrectione suscitabit. 10. Post hunc tertius illuditur, et linguam postulatus cito protulit, et manus constanter extendit: 11. Et cum fiducia ait: E cœlo ista possideo, sed propter Dei leges nunc hæc ipsa despicio, quoniam ab ipso me ea recepturum spero: 14. Et, cum jam esset ad mortem, sic ait: Potius est ab hominibus morti datos spem exspectare a Deo, iterum ab ipso resuscitandos: tibi enim resurrectio ad vitam non erit. 15. Et cum admovissent quintum, vexabant eum. At ille, respiciens in eum, dixit: 25. Sed ad hæc cum adolescens nequaquam inclinaretur, vocavit rex matrem, et suadebat ei ut adolescenti fieret in salutem. 28. Peto, nate, ut aspicias ad cœlum, et terram, et ad omnia quæ in eis sunt: et intelligas, quia ex nihilo fecit illa Deus, et hominum genus: 29. Ita fiet, ut non timeas carnificem istum, sed dignus fratribus tuis effectus particeps, suscipe mortem, ut in illa miseratione cum fratribus tuis te recipiam. 31. Tu vero, qui inventor omnis malitiæ factus es in Hebræos, non effugies manum Dei. 36. Nam fratres mei, modico nunc dolore sustentato, sub testamento æternæ vitæ effecti sunt: tu vero judicio Dei justas superbiæ tuæ pœnas exsolves. 37. Ego autem, sicut et fratres mei, animam, et corpus meum trado pro patriis legibus: invocans Deum maturius genti nostræ propitium fieri, teque cum tormentis et verberibus confiteri quod ipse est Deus solus. 38. In me vero et in fratribus meis desinet Omnipotentis ira, quæ super omne genus nostrum juste superducta est. 40. Et hic itaque mundus obiit, per omnia in Domino confidens.
|
|
Fußnote
Kap. 7 (1) Sie werden die sieben Machabäischen Brüder genannt, weil sie zur Zeit, wo Judas Machabäus und die Seinigen für die Freiheit der Religion stritten, als Glaubenshelden den Märtyrertod starben und weil ihr Martyrium im Machabäerbuch erzählt wird. Sie litten wohl in Antiochia, wo der hl. Hieronymus noch ihr Grab sah und zur Zeit des hl. Augustinus eine Kirche nach ihnen benannt war. - (2) Der König wollte sie wohl durch die Geißelung zu der Erklärung bewegen, dass sie bereit seien, zum Heidentum abzufallen. - (3) Griech.: Der zuerst das Wort nahm. - (4) Griech.: Als nun der Dampf aus der Pfanne sich weithin verbreitete. - (5) [5Mos 32,36] nach der Septuag. - (6) Oder: zur martervollen Verhöhnung. - (7) Nämlich Schweinefleisch. - (8) In aramäischer Sprache. - (9) Vergl. [Job 19,25; Jes 26,19; Ez 37,1ff]. - (10) Vergl. [Dan 12,1.2.13]. - (11) Dir wird von Gottes unumschränkter Macht früher oder später ein Halt geboten werden. - (12) Hege nicht den eitlen Wahn. - (13) Das jüdische Volk. - (14) Entsetzenerregendes. - (15) Griech.: Indem sie die weibliche Gemütsart (die bei dem Anblicke der furchtbaren Martern leicht hätte verzagen können) durch männlichen Mut aufrichtete. - (16) Griech.: noch die Stoffe zur Bildung eines jeden (von euch) kunstvoll geordnet. - (17) Griech.: ihm Staatsmänner anvertrauen. - (18) Griech.: Durchaus nicht darauf achtete. - (19) Griech.: Des Knaben Beraterin zu seinem Heile zu werden. - (20) Zum Schein. - (21) Wohl um leise zu ihm zu sprechen. - (22) Vergl. [1Mos 21,8; 2Mos 2,9ff]. - (23) Gottes Schöpferallmacht wird aus der Betrachtung er Schöpfung erkannt. - (24) Was wartet ihr noch? - (25) Die weitere Begründung folgt V. 33 – 38. - (26) Vergl. V. 18. - (27) Vergl. V. 17. - (28) Vergl. [2Mak 9,5-28]. - (29) Vergl. [2Mak 6,7].
- Weitere Kapitel: 01 | 02 | 03 | 04 | 05 | 06 | 08 | 09 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
Diese Kategorie enthält zurzeit keine Seiten oder Medien.