Kategorie:BIBLIA SACRA:AT:2Chr06: Unterschied zwischen den Versionen
KKeine Bearbeitungszusammenfassung |
KKeine Bearbeitungszusammenfassung |
||
Zeile 13: | Zeile 13: | ||
2. Ego autem ædificavi domum nomini ejus, ut habitaret ibi in perpetuum. <br/> | 2. Ego autem ædificavi domum nomini ejus, ut habitaret ibi in perpetuum. <br/> | ||
3. Et convertit rex faciem suam, et benedixit universæ multitudini Israel (nam omnis turba stabat | 3. Et convertit rex faciem suam, et benedixit universæ multitudini Israel (nam omnis turba stabat intenta) et ait: <br/> | ||
4. Benedictus Dominus Deus Israel, qui quod locutus est David patri meo, | 4. Benedictus Dominus Deus Israel, qui quod locutus est David patri meo, opere complevit, dicens: <br/> | ||
5. A die, qua eduxi populum meum de terra Ægypti, non elegi civitatem de cunctis tribubus Israel, ut ædificaretur in ea domus nomini meo: neque elegi quemquam alium virum, ut esset dux in populo meo Israel, <br/> | 5. A die, qua eduxi populum meum de terra Ægypti, non elegi civitatem de cunctis tribubus Israel, ut ædificaretur in ea domus nomini meo: neque elegi quemquam alium virum, ut esset dux in populo meo Israel, <br/> | ||
Zeile 28: | Zeile 28: | ||
11. Et posui in ea arcam, in qua est pactum Domini, quod pepigit cum filiis Israel. <br/> | 11. Et posui in ea arcam, in qua est pactum Domini, quod pepigit cum filiis Israel. <br/> | ||
12. Stetit ergo coram altari Domini ex adverso universæ multitudinis Israel, et extendit manus suas. <br/> | 12. Stetit ergo coram altari Domini ex adverso universæ multitudinis Israel, et extendit manus suas. <br/> | ||
13. Siquidem fecerat Salomon basim æneam, et posuerat eam in medio basilicæ, habentem quinque cubitos | 13. Siquidem fecerat Salomon basim æneam, et posuerat eam in medio basilicæ, habentem quinque cubitos longitudinis, et tres cubitos altitudinis: stetitque super eam: et deinceps flexis genibus contra universam multitudinem Israel, et palmis in cœlum levatis, <br/> | ||
14. Ait: Domine Deus Israel, non est similis tui Deus in cœlo et in terra: qui custodis pactum et misericordiam cum servis tuis, ambulant coram te in toto corde suo: <br/> | 14. Ait: Domine Deus Israel, non est similis tui Deus in cœlo et in terra: qui custodis pactum et misericordiam cum servis tuis, qui ambulant coram te in toto corde suo: <br/> | ||
15. Qui præstitisti servo tuo David patri meo quæcumque locutus fueras ei: et quæ ore promiseras, | 15. Qui præstitisti servo tuo David patri meo quæcumque locutus fueras ei: et quæ ore promiseras, opere complesti, sicut et præsens tempus probat. <br/> | ||
16. Nunc ergo Domine Deus Israel, imple servo tuo patri meo David quæcumque locutus es, dicens: Non deficiet ex te vir coram me, qui sedeat super thronum Israel: ita tamen si custodierint filii tui vias suas, et ambulaverint in lege mea, sicut et tu ambulasti coram me. <br/> | 16. Nunc ergo Domine Deus Israel, imple servo tuo patri meo David quæcumque locutus es, dicens: Non deficiet ex te vir coram me, qui sedeat super thronum Israel: ita tamen si custodierint filii tui vias suas, et ambulaverint in lege mea, sicut et tu ambulasti coram me. <br/> | ||
Zeile 65: | Zeile 65: | ||
36. Si autem peccaverint tibi (neque enim est homo, qui non peccet) et iratus fueris eis, et tradideris hostibus, et captivos duxerint eos in terram longinquam, vel certe quæ juxta est, <br/> | 36. Si autem peccaverint tibi (neque enim est homo, qui non peccet) et iratus fueris eis, et tradideris hostibus, et captivos duxerint eos in terram longinquam, vel certe quæ juxta est, <br/> | ||
37. Et conversi in corde suo in terra, ad quam | 37. Et conversi in corde suo in terra, ad quam captivi ducti fuerant, egerint pœnitentiam, et deprecati te fuerint in terra captivitatis suæ, dicentes: Peccavimus, inique fecimus, injuste egimus: <br/> | ||
38. Et reversi fuerint ad te in toto corde suo, et in tota anima sua, in terra captivitatis suæ, ad quam ducti sunt, adorabunt te contra viam terræ suæ, quam dedisti patribus eorum, et urbis, quam elegisti, et domus, quam ædificavi nomini tuo: <br/> | 38. Et reversi fuerint ad te in toto corde suo, et in tota anima sua, in terra captivitatis suæ, ad quam ducti sunt, adorabunt te contra viam terræ suæ, quam dedisti patribus eorum, et urbis, quam elegisti, et domus, quam ædificavi nomini tuo: <br/> |
Version vom 19. November 2019, 05:37 Uhr
Liber secundus Paralipomenon. Hebraice Dibre Hajamim. Caput VI.
Das zweite Buch Paralipomenon oder der Chronik Kap. 6
| |
1. Tunc Salomon ait: Dominus pollicitus est ut habitaret in caligine: 2. Ego autem ædificavi domum nomini ejus, ut habitaret ibi in perpetuum. 4. Benedictus Dominus Deus Israel, qui quod locutus est David patri meo, opere complevit, dicens: 5. A die, qua eduxi populum meum de terra Ægypti, non elegi civitatem de cunctis tribubus Israel, ut ædificaretur in ea domus nomini meo: neque elegi quemquam alium virum, ut esset dux in populo meo Israel, 6. Sed elegi Jerusalem, ut sit nomen meum in ea, et elegi David, ut constituerem eum super populum meum Israel. 10. Complevit ergo Dominus sermonem suum, quem locutus fuerat: et ego surrexi pro David patre meo, et sedi super thronum Israel, sicut locutus est Dominus: et ædificavi domum nomini Domini Dei Israel. 11. Et posui in ea arcam, in qua est pactum Domini, quod pepigit cum filiis Israel. 15. Qui præstitisti servo tuo David patri meo quæcumque locutus fueras ei: et quæ ore promiseras, opere complesti, sicut et præsens tempus probat. 16. Nunc ergo Domine Deus Israel, imple servo tuo patri meo David quæcumque locutus es, dicens: Non deficiet ex te vir coram me, qui sedeat super thronum Israel: ita tamen si custodierint filii tui vias suas, et ambulaverint in lege mea, sicut et tu ambulasti coram me. 17. Et nunc Domine Deus Israel, firmetur sermo tuus, quem locutus es servo tuo David. 19. Sed ad hoc tantum facta est, ut respicias orationem servi tui, et obsecrationem ejus Domine Deus meus: et audias preces, quas fundit famulus tuus coram te: 22. Si peccaverit quispiam in proximum suum, et jurare contra eum paratus venerit, seque maledicto constrinxerit coram altari in domo ista: 23. Tu audies de cœlo, et facies judicium servorum tuorum, ita ut reddas iniquo viam suam in caput proprium, et ulciscaris justum, retribuens ei secundum justitiam suam. 24. Si superatus fuerit populus tuus Israel ab inimicis (peccabunt enim tibi) et conversi egerint pœnitentiam, et obsecraverint nomen tuum, et fuerint deprecati in loco isto, 26. Si clauso cœlo pluvia non fluxerit propter peccata populi, et deprecati te fuerint in loco isto, et confessi nomini tuo, et conversi a peccatis suis, cum eos afflixeris,
29. Si quis de populo tuo Israel fuerit deprecatus, cognoscens plagam et infirmitatem suam, et expanderit manus suas in domo hac, 36. Si autem peccaverint tibi (neque enim est homo, qui non peccet) et iratus fueris eis, et tradideris hostibus, et captivos duxerint eos in terram longinquam, vel certe quæ juxta est, 37. Et conversi in corde suo in terra, ad quam captivi ducti fuerant, egerint pœnitentiam, et deprecati te fuerint in terra captivitatis suæ, dicentes: Peccavimus, inique fecimus, injuste egimus: 38. Et reversi fuerint ad te in toto corde suo, et in tota anima sua, in terra captivitatis suæ, ad quam ducti sunt, adorabunt te contra viam terræ suæ, quam dedisti patribus eorum, et urbis, quam elegisti, et domus, quam ædificavi nomini tuo: 39. Tu exaudies de cœlo, hoc est, de firmo habitaculo tuo preces eorum, et facias judicium, et dimittas populo tuo, quamvis peccatori: 41. Nunc igitur consurge Domine Deus in requiem tuam, tu et arca fortitudinis tuæ: Sacerdotes tui Domine Deus induantur salutem, et sancti tui lætentur in bonis. 42. Domine Deus ne averteris faciem christi tui: memento misericordiarum David servi tui.
|
1. Da sprach Salomon: Der Herr hat verheißen, im Dunkel zu wohnen;1 [1Koe 8,12] 14. und sprach: Herr, Gott Israels! Es ist kein Gott wie du im Himmel oder auf Erden; der du den Bund und die Barmherzigkeit deinen Dienern bewahrst, die von ganzem Herzen vor dir wandeln; [2Mak 2,8]
|
Fußnote
Kap. 6 (1) Menschlichen Sinnen nicht wahrnehmbar [2Mos 20,21], daher auch nicht darzustellen. - (2) Hebr.: Ich aber habe ein Haus gebaut für dich und eine Stätte zu deinem Wohnsitz für ewige Zeiten. - (3) Nicht dem Wortlaute, aber der Sache nach: [1Chr 11,2, 1Chr 17,4ff] - (4) Eine Tribüne, Bühne. – Nur von erhöhtem Standpunkte aus konnte er verstanden werden. - (5) Hebr.: Vorhof. - (6) Bei dem Gebete (V. 14-42) wandte er sich gegen den Altar. - (7) Es folgen sieben Einzelfälle. - (8) Die Zurückgebliebenen stehen für die Weggeführten. - (9) Hebr.: gegen dies Haus hier. - (10) [1Koe 8,50ff] bietet einen anderen Schluss des Gebetes. - (11) Zu deinem Wohnsitz im Allerheiligsten. - (12) Salomon. - Weitere Kapitel: 01 | 02 | 03 | 04 | 05 | 07 | 08 | 09 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | 32 | 33 | 34 | 35 | 36 |
Diese Kategorie enthält zurzeit keine Seiten oder Medien.